Mijn werkwijze is voornamelijk gebaseerd op benaderingen van:
– “SE”= Somatische ervaringen (lees meer)
– “ISP” = Integrale Somatische Psychologie (lees meer)
– “NARM = Neuro-Affectief Relationeel Model (lees meer)
– en “ACT” = Acceptance & Commitment Therapy. (lees meer)
Vertrekpunt van een traumatherapie zijn de symptomen. Heel wat aandacht gaat naar het verminderen in heftigheid van de symptomen en de angst, ze ‘kalmeren’ tot een draaglijk punt. Tegelijk worden bestaande hulpbronnen versterkt, en eventueel nieuwe gezocht. Er zal gewerkt worden met de emoties, beelden, gewaarwordingen, gedragingen, gedachten, die samenhangen met de gebeurtenis(sen) die aan de basis ligt van het trauma. Ik wil hierbij benadrukken dat een herinnering aan de gebeurtenis(sen) geen noodzakelijke voorwaarde is om met trauma te werken, en dat praten over bepaalde feiten enkel in kleine verteerbare stukjes zal gebeuren. Het lichaam zal maar loslaten wat het aankan, en bepaalt zo het ritme van het therapeutisch proces. Gevoelsmatig is het geen rechtlijnig proces. Steeds meer zal je in het hier en nu kunnen blijven, en daarvan genieten.
Hoe lang een begeleiding gaat duren is voor iedereen verschillend. Als je vooral behoefte hebt aan psycho-educatie over trauma, dan heb je waarschijnlijk voldoende met enkele sessies. Heb je last van hardnekkige symptomen of symptomen die elkaar lijken af te wisselen, dan ben je eerder gebaat met een diepgaande begeleiding. Een begeleiding kan, in samenspraak, op elk moment onderbroken of stopgezet worden.
Psycho-educatie kan een vraag op zich zijn, het vormt ook onderdeel van elke begeleiding. In een verstaanbare taal uitleggen/plaatsen wat trauma is, hoe symptomen ontstaan, enz., is zonder twijfel één van mijn sterke kanten.